Het goederenvervoer over de weg in de Europese Unie (EU) is getuige van een sterke toename van het gebruik van elektrische vrachtwagens (e-trucks), waarbij de verkoop van zware bedrijfsvoertuigen verdrievoudigt. Batterijen zijn een cruciaal onderdeel voor het koolstofvrij maken van de transportsector, maar ze vormen tot 40% van de totale eigendomskosten (TCO) van e-trucks en 40% van de uitstoot van broeikasgassen (BKG) bij de productie van e-trucks. Deze studie heeft tot doel een uitgebreid overzicht te geven van het hergebruik en de herbestemming van batterijen van e-trucks wanneer ze het einde van hun eerste levensduur (EOFL) bereiken.
Vrachtwagenaccu’s bereiken doorgaans het einde van hun eerste levensduur (EoFL) in e-trucktoepassingen wanneer hun capaciteit daalt tot 80%. Na dit einde van de eerste levensduur behouden de batterijen nog steeds een aanzienlijke restwaarde.
De wereldwijde vraag naar batterijen bedraagt 4,3 terawattuur (TWh) voor mobiliteitstoepassingen en 421 gigawattuur (GWh) voor stationaire toepassingen. Dit biedt een belangrijke kans voor wagenparkeigenaren om batterijen te hergebruiken of opnieuw te gebruiken voor toepassingen met een tweede leven in deze markten. Het aanbod van second life-batterijen (SLB) voor stationaire toepassingen zou jaarlijks meer dan 200 GWh kunnen bedragen, wat neerkomt op een markt met een wereldwijde waarde van $ 30 miljard.
Naast het verkopen van batterijen op de markt, kunnen ze ook worden gebruikt bij oplaaddepots. Het hergebruiken van EoFL e-truck-accu’s voor stationaire toepassingen bij laaddepots zal naar verwachting de kapitaalkosten van de laadsystemen met ongeveer 25% verlagen, met bijzondere voordelen in overbelaste netten.
Uitdagingen voor het gebruik van batterijen in een tweede leven zijn onder meer de moeilijkheid om een reeks verschillende batterijen op schaal te sorteren en te sorteren, nauwkeurige voorspelling van de resterende levensduur van de batterij, het wijzigen van de vereisten van het batterijbeheersysteem voor verschillende toepassingen met een tweede leven, het waarborgen van de veiligheid en de complexiteit van het demontage- en herbestemmingsproces. Deze processen zijn complex en momenteel niet economisch haalbaar. Ontwikkelingen in de momenteel nog onvolwassen batterijnormen zullen naar verwachting helpen deze uitdagingen aan te gaan.
Ten slotte bevat de studie ook enkele casestudy’s waarin batterijen met een tweede leven in de praktijk zijn gebruikt, evenals enkele opkomende bedrijfsmodellen.
